Sceneria tego sklepu spowita jest w półmroku, przez brudne szyby słabo przepuszczające światło. Ciemność potęguje także niezbyt jasna ulica Śmiertelnego Nokturnu. Kurz osiada nie tylko na oknach - klatki, szafki oraz lada są nim pokryte. Właściciel nie trudzi się sprzątaniem. Sam też sprawia wrażenie niezbyt schludnego, kryjąc się wśród brudu, w czym pomagają mu włosy o popielatym odcieniu. Menażeria nie wygląda na milutką. Nie ma tu sów, pohukujących wesoło, kameleonów, żab ani przemiłych kotków. Nie licząc jednego, który siedzi prawie zawsze na ramionach swego właściciela. Obserwuje bacznie klientów swoimi zielonymi ślepiami, dając wrażenie prześwietlania duszy. Przechodząc do lady mija się klatki i skrzynie, które wydają niemiłe dla ucha dźwięki, nieraz zaskakując.
Do tego ponurego miejsca nie przychodzi się tylko po to, aby zakupić lub sprzedać rzadkie i niebezpieczne magiczne stworzenia. Sprzedawca zna się na zwierzętach i udziela rad za stosowaną cenę. Sklep cieszy się dosyć mroczną sławą wśród nielegalnych hodowców.

    Błotoryj - 40g
    Kiedy się nie rusza, przypomina kłodę drewna, ale po uważnym przyjrzeniu się, można zauważyć płetwiaste łapy i bardzo ostre zęby. Błotoryj pływa i pełza po moczarach. Żywi się głównie małymi ssakami, ale może również poważnie poranić nogi pieszych przechodzących przez bagno, w którym zamieszkuje. Jego ulubionym smakołykiem jest jednak mandragora. Przypomina psa.

    Chochlik Kornwalijski – 24g
    Chochliki spotykane są w Kornwalii. Mają do ośmiu cali wzrostu, elektrycznie niebieską barwę i bardzo złośliwe charaktery. Bardzo lubią płatać różnego rodzaju figle i psikusy. Mogą latać pomimo braku skrzydeł. Ich częstą zabawą jest chwytanie za uszy ludzi i zanoszenie ich na szczyty drzew i budynków. Chochliki są żyworodne. Wydają wysokie, zrozumiałe tylko dla siebie dźwięki.

    Chropianek – 8g
    Mały pasożyt, który długość dochodzi do jednej dwudziestej cala. Z wyglądu przypomina kraby z dużymi kłami. Przywabia go magia, może zagnieździć się w futrze i piórach takich stworzeń, jak psi dawki czy lelki wróżebniki. Wdzierają się też do domostw czarodziejów, atakując takie magiczne przedmioty jak różdżki, z których sukcesywnie wygryzają magiczny rdzeń, albo brudne kociołki, z których zlizują zaschnięte resztki eliksirów. Chociaż chropianków łatwo się pozbyć za pomocą jednego z licznych środków dostępnych na rynku, poważne inwazje mogą wymagać wizyty funkcjonariuszy Sekcji Szkodników Urzędu Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami, gdyż napęczniałe od magicznych substancji chropianki są bardzo trudne do zwalczenia.

    Dirikrak – 42g
    Pulchne nieloty o puszystych piórach. Pochodzą z Mauritiusa. Znane ze szczególnego sposobu ucieczek przed niebezpieczeństwem. Wykorzystując zdolność teleportacji, znika wśród kłębiących się piór i pojawia się w innym miejscu.

    Dzikie puszki pigmejskie - 16g
    Nazywane kundelkami, są to puszki „zmieszane” z inną rasą. Wielkością przypominają zaciśniętą pięść. Występują w barwach od jasnej szarości (przypominającej kłębek kurzu) do kruczoczarnej. Rzadziej można spotkać wściekle czerwone. Oprócz języczka mają też małe ząbki, przypominające igiełki, którymi lubią szczypać. Jad zawarty w ich kiełkach nie jest bardzo szkodliwy, jednak osłabia na czas kilku godzin, nieraz powodując liczne efekty uboczne, takie jak krosty, drętwienie szczęki i inne. Utrzymują się one w zależności od tego ile puszek zostawił jadu. Są bardzo złośliwe, ale przywiązują się do właściciela i atakują tych, którzy nie traktują ich przychylnie.

    Feniks - 318g
    Piękny, szkarłatny ptak o wielkości łabędzia. Feniksy mają złote ogony, szpony i dzioby. Są nieśmiertelne, gdyż kiedy się zestarzeją, giną w wytworzonych przez siebie płomieniach, a potem się z nich odradzają jako pisklęta. Są łagodnymi, roślinożernymi stworzeniami. Żywią się wyłącznie ziołami, posiadają też zdolność teleportacji. Magiczna pieśń feniksa, wzmacnia odwagę tych o czystym sercu, i sprawia, że do serc osób złych wkrada się strach. Łzy feniksa mają bardzo silne właściwości lecznicze. Feniksy są bardzo silne, mogą przenosić wielkie ciężary.

    Hipogryf - 253g
    Stworzenie niezwykłego połączenia gryfa (pół orła, pół lwa) i klaczy. Ich wielkie zakrzywione dzioby mają stalowoszarą barwę, oczy są duże, błyszczące, pomarańczowe. Pazury przednich nóg mają długość pół stopy. Występują w różnych ubarwieniach (ciemnoszare, brązowe, różowawe, kasztanowe, kruczoczarne). Na hipogryfie można latać, jednak jest to dosyć trudne.

    Kudłoń – 68g
    Stworzenia będące strażnikami koni. Spotykane są w Anglii oraz na południu Irlandii. Kudłate, o porośniętych długimi zmierzwionymi czuprynami głowami oraz dużymi nosami. Są parzystokopytne i poruszają się na dwóch nogach. Mają krótkie ramiona zakończone dłońmi o czterech grubych palcach. Dorosły osobnik osiąga dwie stopy wzrostu. Są nieśmiałe, zajmują się tylko i wyłącznie pilnowaniem koni. Można go często znaleźć w stajni zawiniętego w słomie, albo ukrywające się pośród stada, którego strzeże. Nie ufa ludziom, w związku z czym zawsze się przed nimi chowa. Są roślinożerne.

    Kuguchar - 44g
    Wielkie, rude koty wywodzące się z Wielkiej Brytanii, ale obecnie spotykane są na całym świecie. Kuguchar wygląda jak przerośnięty kot. Ma olbrzymie uszy i ogon zakończony pędzelkiem, podobnie jak u lwa. Futro najczęściej jest nakrapiane, cętkowane, bądź też łaciate. Są niezwykle inteligentne. Zazwyczaj są niezależne, ale gdy przywiążą się do jakiegoś czarodzieja, mogą okazać się bardzo pożyteczne. Mają zdolność wykrywania podejrzanych osobników, potrafią np. rozpoznać animaga pod postacią zwierzęcia. Mogą też spełniać rolę przewodnika – gdy właściciel zabłądzi, kuguchar może odnaleźć drogę powrotną do domu. Samica rodzi do ośmiu młodych w jednym miocie. Mogą krzyżować się ze zwykłymi kotami.

    Langustnik Ladaco – 90g
    Stworzenia lądowe spotykane głównie na skalistych wybrzeżach Europy. Są bardzo podobne do homarów, lecz pod żadnym pozorem nie powinno się ich zjadać. Spożycie ich mięsa powoduje wysoką gorączkę oraz zielone zabarwienie twarzy. Langustnik osiąga dwanaście cali i jest jasnoszary w ciemnozielone plamki. Żywi się małymi skorupiakami, ale nie pogardzi mniejszą zdobyczą. Ukąszenie langustnika wywołuje bardzo nietypowy skutek uboczny, mianowicie, ofiara ma wyjątkowego pecha.

    Lunaballa – 102g
    Niezwykle nieśmiałe stworzenie, opuszcza swe nory tylko podczas pełni księżyca. Ma gładkie, bladoszare ciało, wyłupiaste okrągłe oczy na czubku głowy i cztery nogi o wielkich płaskich stopach. Podczas pełni lunaballe wykonują tylnymi nogami skomplikowane tańce. Podejrzewa się, że to jest to rodzaj zalotów. Obserwowanie ich tańca w pełni jest bardzo fascynującym przeżyciem, oraz bardzo opłacalnym. Gdyż jeśli zbierze się ich srebrzyste odchody i rozsypie na grządkach jak nawóz, to rośliny urosną szybko i będą mocne. Spotykane są na całym świecie.

    Memortek – 136g
    Malutki, niebieski, cętkowany ptaszek, zamieszkujący północną Europę oraz Amerykę. Żywi się małymi owadami, jego szczególną cechą jest to, że przez całe swoje życie jest niemy, a tuż przed śmiercią wydaje wszystkie głosy, które za życia usłyszał w odwrotnej kolejności. Jego piórka wchodzą w skład veritaserum i eliksirów wspomagających pamięć.

    Niuchacz – 84g
    Puchate stworzenia. Mają długie ryjki, żyją głównie w kopalniach. Wydobywają z niej wszelkie skarby.

    Psidawk – 44g
    Pochodzą z południowo-wschodniej Anglii. Bardzo podobne do terierów odmiany jack russell, lecz mają rozwidlone ogony. Najprawdopodobniej wyhodowane przez czarodziejów, ponieważ są wobec nich niezwykle lojalne, za to źle nastawione do mugoli. Pochłaniają wszelakie odpadki i szkodniki, od gnomów, a kończąc na starych oponach. Na ich posiadanie wymagana jest specjalna licencja. Właściciele psidwaków, mają prawny obowiązek usuwania im ogonów bezbolesnym zaklęciem rozdzielającym (gdy szczeniaki mają 6-8 tygodni), wtedy ich ogony nie będą zwracać uwagi mugoli.

    Salamandra – 152g
    Małe, ogniolubne jaszczurki, żywiące się płomieniami. Przeważnie są kryształowo biała, lecz zmieniają kolor na niebieski albo szkarłatny, zależnie od temperatury otoczenia. Mogą przeżyć poza ogniem do sześciu godzin, jeśli będą regularnie karmione pieprzem. Żyją tyle, ile pali się ogień, z którego wyszły. Krew salamandry ma właściwości lecznicze oraz wzmacniające.

    Świergotnik – 162g
    Afrykańskie ptaki o wyjątkowo jaskrawym upierzeniu; spotyka się pomarańczowe, różowe, żółte oraz cytrynowozielone. Ptaki te są od dawna dostarczycielami luksusowych piór. Składają przepiękne, nakrapiane jajka. Ich śpiew, z początku miły dla ucha – po pewnym czasie sprawia, że słuchający zaczyna świrować. Z tego też powodu, na sprzedawane świergotniki rzuca się zaklęcie uciszające i należy je co miesiąc odnawiać. Na ich posiadanie potrzebna jest licencja, bo wymagają specjalnej opieki.

    Toksyczek – 26g
    Olbrzymie ślimaki, ciągle zmieniające swą barwę. Pełznąc, pozostawiają za sobą ścieżki silnie jadowitego śluzu, który wysusza i wypala całą roślinność, po której przeszły. Naturalnym środowiskiem tych ślimaków jest kilka afrykańskich krajów, lecz z powodzeniem hodują je czarodzieje z Europy, Azji, Ameryki Północnej i Południowej. Niektórzy trzymają je jako zwierzęcia domowe, jeśli bawi niektórych ich nieustanne zmienianie barwy, a jad ich jest jednym z nielicznych środków zabijającym chrobotki.

    Topek – 46g
    Stworzenia zabawne. Są troszkę większe od gnomów. Często mylone z chochlikami, lecz w przeciwieństwie do chochlika – topek nie potrafi latać i ma jaskrawe ubarwienie. Lubi tereny bagniste i wilgotne, często można go spotkać nad brzegami rzek i jezior, gdzie podstawia nogę i popycha przechodzącym ludziom. Żywi się małymi owadami, a rozmnaża się podobnie jak elfy, z taką różnicą, że nie przędzie kokonów. Młode wykluwają się z jaj w pełni uformowane mające nie więcej niż cal. Topki uwielbiają zabawy z czarodziejskimi petardami.

    Trzminorek – 16g
    Szare, włochate owady latające, które wytwarzają syrop wywołujący melancholię. Używane jako antidotum na histerię spowodowaną zjedzeniem liści rapuśtnika. Gnieżdżą się w ciemnych i zacisznych miejscach. Żywią się głównie pokrzywami.

    Widłowąż – 270g
    Trójgłowy wąż o długości ok. 6 – 7 stóp. Widłowęże pochodzą z Burkina Faso (małego afrykańskiego kraju). Są pomarańczowego koloru w czarne pasy, przez co łatwo go zauważyć i właśnie dlatego Ministerstwo Magii z Burkina Faso przeznaczyło część lasów, wyłącznie do ich dyspozycji. Mimo że nie należą do agresywnych zwierząt, były swego czasu bardzo popularne wśród czarnoksiężników ze względu na swój imponujący i budzący respekt wygląd. Składają jaja otworem gębowym i są to jedyne znane stworzenia magiczne, zachowujące się w ten sposób. Jaja są bardzo cenne, bowiem używa się ich do eliksirów poprawiających sprawność umysłową. Handel jajami i dorosłymi osobnikami tego stworzenia wręcz kwitnie na czarnym rynku, już od kilku wieków.

    Wsiąkiewka – 106g
    Srebrno-zielone jaszczurki, o wielkości ciała osiągającej do 10 cali. Spotykane w całej Wielkiej Brytanii oraz Irlandii. Ich szczególną zdolnością jest szybkie zmniejszenie się, przez co nigdy nie zostały zauważone przez mugoli. Skóra jest wysoko ceniona przez czarodziejów. Wytwarza się z niej magiczne sakiewki i portfele, a ten materiał reaguje tak samo na zbliżanie się obcego jak sama jaszczurka; dlatego złodziejom bardzo trudno jest znaleźć sakiewki ze skóry wsiąkiewki.

    Wozak – 72g
    Przypominają przerośnięte fretki, ale w przeciwieństwie do nich potrafią mówić. Wozaki spotyka sie w całej Wielkiej Brytanii, Irlandii i Ameryce Północnej. Nie da się przeprowadzić prawdziwej rozmowy z wozakami, ponieważ ograniczają do krótkich i zazwyczaj obraźliwych zdań, które wypowiadają prawie bez przerwy. Wozaki mieszkają zazwyczaj pod ziemią. Żywią się gnomami, kretami, szczurami i myszami polnymi.

    Żabert – 78g
    Stworzenie nadrzewne. Z wyglądu przypomina krzyżówkę małpy z żabą. Wywodzi się z południa Stanów Zjednoczonych, ale teraz można je spotkać na całym świecie. Żabetry nie posiadają włosów, a ich gładką zieloną skórę pokrywają cętki. Palce u rąk i nóg spięte są błoną pławną, a ręce i nogi bardzo długie i giętkie aby mógł się swobodnie poruszać wśród gałęzi ze zwinnością co najmniej orangutana. Na głowie ma krótkie rogi. Jego szerokie usta sprawiają wrażenie jakby cały czas się uśmiechał. Przy tym "uśmiechu" Żabert ukazuje swe ostre jak brzytwy zęby. Żywi się on głównie małymi jaszczurkami i ptakami. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest bąbel rosnący pośrodku czoła.


Smoki (nielegalnie, jajo smoka trzeba zamówić wcześniej i poczekać na sprowadzenie, dając zaliczkę w wysokości połowy ceny):




    Jajo Żmijoptaka - 420g
    Upierzone i uskrzydlone dwunogie ptaki o wężowatym ciele, mogące osiągnąć nawet 15 stóp długości. Spotykane są na Dalekim Wschodzie i w Indiach. Żywią się głównie szczurami i ptakami, lecz zdarzało się, że porywały małpy. Są agresywne wobec wszystkich, którzy chcą się do nich zbliżyć szczególnie kiedy bronią swoich jaj, których skorupki zrobione są z najczystszego i najdelikatniejszego srebra, co przyciąga uwagę chciwych czarodziejów.
 
    Jajo Chińskiego Ogniomiota – 700g
    Pokryty jest gładką i czerwoną łuską. Jego pysk otaczają złote rogi. Jest duży i lubi wilgoć. Składa purpurowe jaja w złote cętki, będące cennym składnikiem w chińskiej magii. Kiedy się denerwuje, z nozdrzy buch mu ogień w kształcie grzyba, stąd jego nazwa. Ten gatunek smoka jest agresywny, a zarazem tolerancyjny, choć tylko dla smoków, z którymi zdarza mu się dzielić terytorium; żywi się większością ssaków, jego przysmakiem są świnie i ludzie.

    Jajo Czarnego Hebrydzkiego – 710g
    Jest bardziej agresywny od swojego walijskiego podopiecznego. Wymaga ogromnego terytorium (przynajmniej sto mil kwadratowych na jednego osobnika). Osiąga do trzydziestu stóp długości, ma szorstkie łuski, błyszczące fioletowe oczy, a wzdłuż grzbietu rząd małych ostrych jak brzytwa wyrostków kostnych. Ogon smoka hebrydzkiego zakończony jest szpikulcem, w kształcie grotu strzały, a skrzydła przypominają skrzydła ogromnego, wręcz gigantycznego nietoperza. Żywi się głównie drobną zwierzyną ale zdarza się mu porywać spore psy, a nawet bydło.

    Jajo Długoroga Rumuńskiego – 695g
    Ma ciemnozielone łuski i błyszczące złote rogi, na które nabija swą ofiarę aby ją upiec swym ognistym oddechem. Sproszkowane rogi są cennym składnikiem eliksirów. Ojczyzna długorogów jest obecnie największym rezerwatem na świecie

    Jajo Norweskiego Kolczastego – 750
    Pochodzi z Norwegii. Jest podobny do Rogogona Węgierskiego, lecz zamiast kolców na ogonie może się pochwalić wyjątkowo wydatnymi kolcami wzdłuż grzbietu. Jest bardzo agresywny w stosunku do osobników własnego gatunku. Poluje na większość ssaków lądowych, lecz w odróżnieniu od innych ras smoków żywi się również stworzeniami wodnymi. Jaja smoka Norweskiego są czarne, a małe opanowują zdolność ziania ogniem wcześniej niż inne rasy.

    Jajo Opalookiego Antypodzkiego – 700g
    Pochodzi z Nowej Zelandii. Zdarzało się, że przybywał do Australii, gdy na jego terytorium brakowało pożywienia. Waży od dwóch do trzech ton. Jest to najpiękniejsza rasa smoka. Posiada opalizujące perłowe łuski i lśniące, wielobarwne, bezźrenicowe oczy. Zieje jaskrawo zielonym ogniem, lecz jak na smoka rzadko zabija, jeśli nie jest głodny. Jego ulubionym pokarmem są owoce, ale znane są przypadki polowania na coś większego. Jaja tego smoka są bladoszarego koloru.

    Jajo Rogogona Węgierskiego – 740g
    Przypomina wielką jaszczurkę pokrytą czarnymi łuskami. Ma żółte oczy, rogi barwy wypolerowanego brązu i tak samo ubarwione kolce sterczące z długiego ogona. Rogogon zieje ogniem na wyjątkowo długą odległość (do 50 stóp). Jego jaja mają kolor cementu i bardzo grube skorupki. Młode rozbijają je za pomocą kolców na ogonie. Rogogony żywią się kozami, owcami i, jeśli tylko im się uda, także ludźmi.

    Jajo Spiżobrzucha Ukraińskiego – 732g
    Jest to największa rasa smoków. Spiżobrzuchy osiągają wagę nawet sześciu ton. Jest pękaty. Spiżobrzuch Ukraiński jest wyjątkowo niebezpieczny, zdolny nawet do zdruzgotania budynku, na którym wyląduje, w drobny mak. Ma metaliczne szare łuski, oczy koloru ostrej czerwieni oraz wyjątkowo długie, ostre szpony.

    Jajo Szwedzkiego Krótkopyskiego – 715g
    Zamieszkuje dzikie i niezamieszkane górskie tereny. Ma skórę koloru srebrnoniebieskiego i długie ostro zakończone rogi. Jego skóra jest wykorzystywana do produkcji ochronnych rękawic. Wydobywający się z jego nozdrzy ogień ma barwę niebieską.

    Jajo Walijskiego Zielonego – 700g
    Jest cały pokryty zieloną łuską. Składa ziemistobrązowe jaja w zielone cętki. Ryk tego smoka jest bardzo melodyjny. Jego pożywienie to głównie owce. Żyje w wysokich górach, gdzie założono smoczy rezerwat. Jest to stosunkowo łagodna rasa smoków.

    Jajo Żmijozęba Peruwiańskiego – 729g
    Jest najmniejszym ze smoków. Lata najszybciej ze wszystkich smoczych ras. Ma tylko piętnaście stóp długości, gładką łuskę koloru miedzi z czarnym pasem na grzbiecie. Ma krótkie nóżki i wyjątkowo, a nawet bardzo jadowite kły. Żywi się również kozami i krowami, lecz pod koniec XIX wieku tak się rozsmakował w ludziach, że Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów była zmuszona wysłać do Peru łowców, którzy przetrzebili zbyt szybko mnożącą się populację żmijozębów.